Sonic Superstars – รีวิว [REVIEW]

*ขอขอบคุณ SEGA Corporation สำหรับโค้ดรีวิวมา ณ โอกาสนี้ครับ
**รีวิวนี้เล่นบน PlayStation 5

Sonic Superstars นี้ถือเป็นภาคล่าสุดในแฟรนไชส์เม่นน้ำเงินผู้มีความรวดเร็วชนิดยากจะมีใครตามทัน ซึ่งหลังจากที่ Sonic Frontiers พัฒนาออกมาเป็นเกมแอ็กชัน 3D เต็มรูปแบบไปแล้ว คราวนี้ตัวเกมก็กลับไปสู่รูปแบบดั้งเดิมสุดคลาสสิกที่เป็นแอ็กชันแพลตฟอร์มวิ่งลุยด้านข้างครับ ส่วนจะเป็นอย่างไรนั้นผมจะมาบอกเล่าให้ได้อ่านกัน

---

เนื้อเรื่อง

สำหรับ Sonic Superstars ที่กลับไปเป็นเกมแอ็กชันแพลตฟอร์มแบบคลาสสิกนี้ แม้แต่ในแง่ของเนื้อเรื่องก็คลาสสิกครับ นั่นคือด็อกเตอร์เอกแมน คู่ปรับตลอดกาลของโซนิคร่วมด้วยแฟงก์และตัวละครใหม่อย่างทริปที่จะทำการเปลี่ยนบรรดาสัตว์น้อยใหญ่ของเกาะให้กลายเป็นกองทัพหุ่นยนต์เพราะหวังจะครอบครองโลก ดังนั้นโซนิคและผองเพื่อนอย่างเทลส์, นัคเคิลส์และเอมี่จะต้องร่วมมือกันหยุดยั้งดร.เอกแมนอีกครั้ง

ก็นั่นล่ะครับ เนื้อหาทั้งหมดของเกมในคราวนี้ ให้บรรยากาศแบบสมัยเครื่องเมก้าไดรฟ์เลย คือมีตัวร้าย เราไปสู้กับตัวร้าย แล้วก็จบ ดังนั้นโทนของเนื้อหาจะค่อนข้างสบาย ๆ ไม่จริงจังเหมือนเป็นการ์ตูนเด็กตั้งแต่ต้นยันจบ และวิธีการเล่าเรื่องของเกมก็จะเล่าด้วยภาพอย่างเดียว ไม่มีเสียงพากย์ไม่มีบทพูดครับ เพราะงั้นใครที่อยากได้เนื้อหาเข้ม ๆ นี่เกมภาคนี้ไม่มีให้นะ

สิ่งหนึ่งที่ต้องพูดถึงก็คือเกมภาคนี้ได้รับการแปลภาษาไทยด้วยครับ คุณภาพการแปลนั้นก็ถือว่าโอเคเลยไม่มีจุดไหนที่รู้สึกอ่านแล้วสะดุด แต่โดยส่วนตัวผมคิดว่ามันก็ไม่ค่อยส่งผลอะไรต่อการเล่นมากนัก เพราะโดยตัวเกมเองก็แทบไม่ต้องใช้ภาษาอยู่แล้ว ถึงอย่างนั้นก็ถือเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับเกมจาก SEGA ครับ

---

เกมเพลย์

อย่างที่กล่าวไปข้างต้นว่าตัวเกมภาคนี้นำเสนอในแบบแอ็กชันแพลตฟอร์มคลาสสิก ดังนั้นแอ็กชันหลัก ๆ ของเราก็คือการวิ่งและกระโดดเพื่อฟันฝ่าอุปสรรคทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นศัตรูรายทาง หรือพวกกับดักต่าง ๆ นานา เพียงแต่ว่าในภาคนี้จะมีสิ่งที่พิเศษหน่อยก็คือตัวละครที่เลือกเล่นได้ทั้งหมด 4 ตัวละคร (บวก 1 หลังจบเกม) จะมีความสามารถพิเศษต่างกัน และประโยชน์ใช้สอยก็ต่างกัน เลยทำให้รูปแบบการเล่นจะต่างกันไปบ้างพอสมควร เช่น โซนิคจะมีท่าดรอปแดชที่พอลงพื้นปุ๊บก็ม้วนตัวพุ่งได้เลย ส่วนเทลส์ก็จะปั่นหางบินได้ครู่หนึ่ง เป็นต้น

สิ่งหนึ่งที่ผมคิดว่าตัวเกมทำออกมาได้ดีก็คือการออกแบบฉากแต่ละฉากครับ เกมโซนิคแต่ละภาคนั้นจะแบ่งแต่ละฉากโดยเรียกเป็นโซน ที่นอกเหนือไปจากสภาพแวดล้อมที่ต่างกันแล้ว ในเกมนี้แต่ละโซนก็จะมีกิมมิคบางอย่างเฉพาะตัวของโซนนั้น ๆ เช่น โซนนึงอาจจะมีลูกเล่นให้เราโดดสลับไปวิ่งในเลเยอร์หลังของฉาก แต่อีกโซนนึงก็จะมีองค์ประกอบฉากเหมือนเป็นตู้พินบอลให้เราโดดเด้งไปเด้งมาแทบทั้งฉากอะไรแบบนั้น (ซึ่งเชื่อว่าใครเคยเล่นภาคคลาสสิกมาก็น่าจะคุ้นเคยอยู่บ้าง)

แน่นอนว่าสิ่งต่าง ๆ ที่คุ้นเคยอย่างเช่นสเปเชียลสเตจที่ให้เราเล่นเพื่อเก็บเคออสเอเมอรัลด์ก็ยังมีครับ ซึ่งในภาคนี้ผมคิดว่าเคออสเอเมอรัลด์นี่ก็เป็นทีเด็ดอยู่ เพราะว่านอกเหนือไปจากการเก็บให้ครบ 7 ชิ้นเพื่อแปลงเป็นซูเปอร์โซนิคแล้ว รอบนี้แต่ละชิ้นจะมาพร้อมกับความสามารถพิเศษที่เลือกใช้ได้เลย ซึ่งมันช่วยอำนวยความสะดวกในระหว่างฉากได้เยอะมาก และหลายครั้งก็ทำให้สู้บอสได้ง่ายขึ้นด้วยเหมือนกัน

ถึงกระนั้น ผมคิดว่าเกมภาคนี้ก็ยังมีอะไรที่ผมมองว่าเป็นข้อขัดข้องไม่แพ้ภาคคลาสสิกเหมือนกัน อย่างแรกเลยก็คือโซนิคนั้นเป็นเกมที่เน้นขายความรวดเร็วของเกมเป็นหลัก และฉากแต่ละฉากก็ดีไซน์ออกมาให้เราสัมผัสกับความรวดเร็วทั้งเกม แต่หลายครั้งความเร็วมันก็พาเราไปวิ่งหน้าทิ่มศัตรูหรือไม่ก็กับดักครับ มันก็เลยเหมือนกึ่ง ๆ บีบให้วิ่ง ๆ แล้วหยุดอยู่เรื่อย ๆ

อีกประการหนึ่งที่ผมคิดว่าเป็นปัญหาตั้งแต่สมัยก่อนแล้วก็คือพวกฉากสเปเชียลสเตจที่ไม่มีระบบให้เรารีสตาร์ตได้ทันทีนี่ล่ะครับ ถ้าคุณเล่นพลาดเก็บเคออสเอเมอรัลด์ไม่ทัน ก็ต้องกดเริ่มเล่นฉากนั้นใหม่แล้ววิ่งไปเก็บแหวนวงใหญ่อีกรอบเพื่อเล่นสเปเชียลสเตจเท่านั้น มันแอบไม่สะดวกเหมือนกัน

ในส่วนของความยากนั้น ผมคิดว่า Sonic Superstars เป็นเกมที่ทำความเข้าใจง่าย เล่นง่าย แต่พอไปฉากหลัง ๆ นี่หลายจุดก็แอบตึงมือ โดยเฉพาะพวกบอสที่บางตัวก็มีหลายเฟสซะจนสงสัยว่าเมื่อไรจะชนะเหมือนกัน บอสใหญ่ของโหมดเนื้อเรื่อง (และโหมดพิเศษ) นี่เป็นอะไรที่ดีไซน์ออกมาชวนหงุดหงิดอยู่ครับ เพราะสู้นานไม่พอยังมีท่าโจมตีชนิดวันฮิตคิลที่ไม่สนว่าเราจะเก็บแหวนไว้กับตัวหรือไม่อีกต่างหาก ถ้าพลาดทีก็ต้องเริ่มสู้ใหม่ตั้งแต่เฟสแรกของมันเลย ยอมรับว่าบอสไฟต์นี่ก็แอบหัวอุ่นใช้ได้อยู่

จุดติติงสำคัญที่ผมมีเกี่ยวกับเกมเพลย์ของโซนิค (ตั้งแต่ภาคคลาสสิก) ก็คือการเคลื่อนไหวของตัวเรานี่ล่ะครับ เกมจะรู้สึกเหมือนมีสปีดอยู่สองแบบคือช้ามากกับเร็วมาก หาระดับกลางไม่ค่อยได้ เพราะสปีดของโซนิคและผองเพื่อนนั้นจะต้องไต่ระดับจากช้าเหมือนเวลาสตาร์ตรถแล้วค่อย ๆ เร่งความเร็วขึ้นไปสูงสุด (แล้วพอบทจะเร็วก็มองอะไรไม่ทัน) มันเลยทำให้จังหวะสู้บอสเอย หรือจังหวะที่ต้องการเปลี่ยนทิศทางกะทันหันมันจะทำได้ยาก คือมันไม่ snappy แบบที่กดปุ๊บเคลื่อนที่ได้ปั๊บเพราะมันจะมีช่วงหน่วงและหนืดในตอนแรก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจังหวะการวิ่งหรือกระโดดตรงเนินเลยที่มันทำให้กะจังหวะกะมุมผิดได้ตลอดเวลา

แต่เอาล่ะ ภาคนี้มีจุดขายอีกอย่างหนึ่งก็คือการเล่นร่วมกับเพื่อนนี่ล่ะครับ ซึ่งนี่น่าจะถือเป็นภาคแรกของโซนิคเลยที่ให้คุณเล่นร่วมกับเพื่อนได้สูงสุดสี่คนพร้อมกันในฉาก (ในลักษณะที่มาริโอ้เคยทำมาในเกม New Super Mario Bros.) อย่างไรก็ตามสิ่งที่น่าเสียดายก็คือการเล่นสี่คนที่ว่านี้จะต้องเล่นในลักษณะของ local co-op หรือ couch co-op เท่านั้น พูดง่าย ๆ ก็คือต้องมานั่งเล่นด้วยกันในจอเดียวกันและเครื่องเดียวกันนั่นล่ะครับ ไม่สามารถเล่นร่วมกันในแบบออนไลน์ได้ ถือเป็นอะไรที่น่าเสียดาย

โหมดออนไลน์ของเกมนี้เลยมีแค่เพียงการเล่นแข่งขันกับผู้เล่นอื่น ๆ สูงสุด 8 คน ซึ่งเราจะต้องใช้ตัวละครหุ่นยนต์ที่เราสามารถปรับแต่งได้โดยใช้เหรียญ (Medal) ที่เก็บมาตลอดเกมเพื่อซื้อพาร์ตปรับแต่งต่าง ๆ เพื่อความสวยงาม ซึ่งเอาเข้าจริงผมคิดว่าโหมดนี้เหมือนทำมาให้เล่นขำ ๆ มากกว่า เพราะผมก็ไม่แน่ใจว่าเมื่อเกมวางขายจริงแล้วจะมีคนที่เล่นโหมดออนไลน์กันสักกี่มากน้อยครับ

โดยรวมผมคิดว่า Sonic Superstars นี้เป็นเกมแอ็กชันแพลตฟอร์มที่เล่นได้สนุกเพลิน ๆ แต่ก็เหมาะจะเป็นเกมปาร์ตี้อยู่ในระดับหนึ่งด้วยระบบ local co-op ที่เล่นร่วมกันได้สูงสุดสี่คนนี่ล่ะครับ เชื่อว่าถ้าเล่นกับเพื่อนฝูงหรือคนในครอบครัวก็น่าจะสร้างความบันเทิงได้ไม่น้อยเหมือนกัน

---

กราฟิก

กราฟิกของเกมนี้นำเสนอในสไตล์การ์ตูนเป็นหลัก แต่มันสวยงามและลื่นไหลดีครับ ทุกอย่างมันไปในทางเดียวกันหมดไม่มีฉากไหนหรือวัตถุประกอบฉากอะไรที่มันดูแล้วขัดตาหรือหลุดธีม เอฟเฟกต์ต่าง ๆ ก็ทำออกมาดูดีใช้ได้เหมือนกัน ที่สำคัญคือไม่มีฉากความรุนแรงอะไรแน่นอน พ่อแม่ผู้ปกครองสามารถซื้อให้ลูกเล่นได้เลยแบบไม่ต้องกังวล

---

เพลงประกอบ

ผมเป็นคนที่อธิบายเกี่ยวกับเพลงประกอบไม่ค่อยเก่งเท่าไร แต่ถ้าจะให้พูดเกี่ยวกับเพลงประกอบในเกมนี้ก็คือมันมีจังหวะที่รวดเร็วสนุกสนานสมกับความรวดเร็วของตัวเกม และที่สำคัญคือเพลงของแต่ละโซนมันฟังแล้วมีเอกลักษณ์ของตัวเองที่ชัดเจนครับ ฉากป่าดงดิบนั้นจังหวะดนตรีก็จะมีเสียงกลองคลอเหมือนดนตรีของชนเผ่า พอฉากคาร์นิวัลเพลงก็จะออกแนวเพลงในสวนสนุกอะไรทำนองนั้น

---

สรุป

Sonic Superstars คือเกมแอ็กชันแพลตฟอร์มสไตล์คลาสสิกแท้ ๆ ครับ ไม่ได้เน้นที่การปรับแต่งตัวละคร ไม่มีเลเวลให้เก็บ ไม่มีอะไรให้สำรวจมากนัก ถ้าคุณเป็นเกมเมอร์สายต้องคุ้ยแงะแกะเกามันทุกอย่างก็อาจไม่ค่อยมีอะไรให้ทำมากนัก แต่ถ้าคุณอยากได้เกมที่เล่นเพลิน ๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรมากเกมนี้ก็น่าจะตอบโจทย์คุณได้อยู่